قدردانی رئیس منتخب فدراسیون جهانی خوجه از آیت الله رمضانی
رئیس فدراسیون خوجههای اثنی عشری در نامه ای، به پیام تبریک آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) پاسخ گفت.
نامه «شیخ صفدر جعفر» به شرح زیر است:
حضرت آیت الله رمضانی زید عزه
دبیرکل محترم مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام
سلام علیکم و رحمه الله
لازم می دانم در ابتدا از پیام محبت آمیز حضرتعالی کمال قدردانی را داشته باشم.
فدراسیون جهانی خوجه از دیرباز همکاری نزدیکی با نهادهای بین المللی ایران، علی الخصوص مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام داشته و مفتخر است که از این رهگذر توانسته است خدمات انسان دوستانه خود را به مسلمانان ایران و سراسر جهان توسعه و تعمیم دهد.
خداوند متعال را شاکرم هستم که با انتصاب شایسته حضرتعالی به این سمت خطیر، با توجه به سوابق درخشان علمی و اجرایی و سابقه فعالیت طولانی مدت در مرکز اسلامی هامبورگ، شاهد فصل جدیدی از ارتباطات دو جانبه میان دو مجموعه را در راستای توسعه وحدت اسلامی با تکیه بر اصل محبت اهل بیت پیامبر اعظم علیهم السلام باشیم.
فدراسیون جهانی خوجه همچون گذشته آماده همکاری و همراهی با آن نهاد معظم به منظور توسعه و تعمیق اسلام ناب محمدی در میان جوامع بشری می باشد.
سلامتی و توفیق روز افزون حضرتعالی را از خداوند منان خواهانم.
صفدر جعفر
رئیس منتخب فدراسیون جهانی خوجه
گفتنی است آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) اسفند ماه سال گذشته در پیامی انتصاب «شیخ صفدر جعفر» عضو محترم شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) را به عنوان رئیس فدراسیون خوجههای اثنی عشری تبریک گفت.
لازم به ذکر است، که شیعیان خوجه اثنیعشری اقلیتی کوچک و منسجم بهشمار میروند که با وجود جمعیت ۱۲۵ هزار نفری، در حال حاضر در پنج قاره جهان حضور دارند و علاوه بر اینکه تحت نظارت عالی فدراسیون جهانی شیعیان خوجه اثنیعشری قرار دارند، در هر کشور نیز دارای جماعات مستقلیاند.
این اقلیت، اصالتاً مردمانی از ایالات گجرات و کچ هندوستان بهشمار میروند که چند صد سال پیش، از آئین هندو به مذهب اسماعیلیه گرویدند
تاریخ پیدایش این جماعت، به حدود شش قرن پیش باز میگردد. در اواسط سده ۱۴۰۰ میلادی، بر اساس آموزشهای یک گروه از مبلغان اسماعیلی ایرانی اعزامشده به هند به سرپرستی پیرصدرالدین، برخی از هندوان و مسلمانان بدین باور اعتقاد یافتند که خداوند در جهان حلول کرده و هر چیزی دارای ذات الهی است. این باور بهتدریج شکل آیینی خاصی بهخود گرفت و توسط پیرصدرالدین «آیین صراط مستقیم» نامیده شد.
دیدگاهتان را بنویسید